20 december 2010

Tabaski

Woensdag 17 november


Tabaski - het Offerfeest. De rook van de houtskoolvuurtjes hangt 's ochtends laag over het veld. Mamadoe had ons allen uitgenodigd om gast te zijn bij dit islamitische feest. De luitenant vond het niet nodig voor zijn genisten, dus ging ik als CIMIC’er alleen. Tabaski is het feest waarin herdacht wordt dat Abraham en Isaak bereid waren om Isaak te offeren aan Allah. Dit verhaal staat ook in de bijbel[1]. Toen ik vertelde dat ik wist wat er in Tabaski gevierd werd, stelde men dat wel op prijs. Eerst mocht ik foto’s nemen voordat de eredienst begon, daarna mocht ik achteraf gezeten, kijken. Alleen de mannen, de kinderen en de oude vrouwen mochten naar de dienst komen, die ongeveer drie kwartier duurde. Iedereen zag er heel netjes uit. Ik geloof dat mensen ook nieuwe kleren aan hadden. 



Daarna was ik eregast bij het slachten van het schaap. Nu ging ik zien hoe een dier geslacht werd. Oeps, vlees ken ik alleen maar van de slager. Dat slachten hoefde voor mij niet zo, maar ik was toch wel nieuwsgierig. Men groef een gaatje in de grond, het schaap werd bij de poten vastgebonden en met een mes werd de keel doorgesneden van het beest. Ik geloof dat ze daarna nog de nek braken van het dier. Ik geloof niet dat het schaap lang geleden heeft. Het was wel bloederig. 


Daarna was ik eregast bij het slachten van het tweede schaap.


Vervolgens was ik eregast bij het slachten van het derde schaap.



En was ik eregast bij het slachten van het vierde schaap. 


Vreemd dat het schaap na een paar minuten stuiptrekkingen kreeg en hevig schopte. Toen vond ik het wel welletjes en ben kinderen gaan fotograferen. De kindjes vonden het prachtig zichzelf te zien op het kleine beeldschermpje van de camera. 


Wat later zag ik hoe jongetjes het schaap vilden. De verdere bereiding van het vlees is vrouwenwerk.


Ik was tegen een uur of elf terug. De mannen wilden weten hoe het was. Ik heb verteld dat ik eerst de eredienst heb gezien en daarna het slachten van het schaap. Of ik daarvan filmpjes had? ‘Nee.’

Omdat er geen lokale arbeiders aan het werk waren, en er ook geen boodschappen te doen waren, had ik de tijd aan mezelf. Eerst heb ik m’n schrijfwerk bijgewerkt en toen heb ik aan de smo gevraagd om mee te doen met de mannen, schilderen of zo. Ik werd in het toilet aan het werk gezet met grijze verf. Nu kon ik zelf ervaren waar de genisten zo hard over klaagden: de vuiligheid en viezigheid - wat was het allemaal goor!