Woensdagmiddag 24 november
Toen ik aan het lunchen was, wist ik niet dat er vanmiddag en vanavond zo veel zou gebeuren:
De lunch is prima want we hebben een stokbroodje aan de overkant gekocht. Wat is dat toch lekker als je in geen tijden brood op hebt. De genisten waren afkerig van lokaal voedsel. Terecht, want je loopt het risico ziek te worden. Maar ziek worden van een broodje lijkt ons onwaarschijnlijk, dus eten we er eentje.Er wordt een zieke vrouw met een karretje gebracht.
Tijdens de lunch sms’t de luitenant dat hij een kraanwagen is tegengekomen. En inderdaad, een kwartiertje later komen twee aftandse vrachtwagentjes met laadkranen de kampong oprijden. We denken dat de grootste nog te klein is voor de container. Dan komt er nog een truck met oplegger bij - ha, nu snappen we het weer. We verbazen ons over het 'profiel' van de banden.
De containerchauffeur stapt uit en vraagt gelijk naar de papieren. Onderweg is hij ook al aangehouden. Hij vreest problemen en wil dat we meegaan met de container. Dat is lastig. We improviseren met wat we hebben papieren in elkaar, zetten overal Emerald Move 2010 op, onze namen, rangen, handtekeningen en hopen er het beste van.
De container wordt aangepikt door de twee autolaadkraantjes, en hij komt los van de grond, althans eventjes. Dan spuit de hydraulische olie er uit: panne! Plof doet de container. De mannen gaan druk bellen.
Ik heb de luitenant nog wel een sms gestuurd. Hij moet voelen dat z’n keus om te vertrekken een verkeerde was: ‘Lnt, hef- en vervoermiddelen zojuist gearriveerd. Kraan is defect. Papieren niet in orde. Kom jij terug? Ik kan het ook voor je regelen. Komt prima voor elkaar. Wat besluit je? Kap Leen’
Het antwoord komt snel, ook per sms want iets anders werkt niet: ‘Als je het zelf kan regelen dan graag. Hou me op de hoogte. Mocht het niet lukken dat ga ik het proberen te regelen in het CSS. Welke papieren waren niet in orde? bvd, lnt’
Ik antwoord: ‘Lnt, we gaan het hier voor jou fiksen. Kap Leen’
’t is natuurlijk veel leuker om het zelf te doen dan om het aan een ander over te laten, toch? Ik heb er best plezier in. Toch wel bijzonder dat een veldbedje me niet toevertrouwd wordt, maar wel een hele container…En dat op dezelfde dag allemaal.
We zien dat de kippen in het bijgebouwtje van de woning rondscharrelen. Een kippetje zal op zoek zijn naar een plekje om een ei te leggen. Dat is een goed vooruitzicht.
Pas tegen zessen komt er een oude militaire bergingstruck. Z’n nummerplaat begint met KL. Er wordt gelast, en alles schijnt te kunnen werken.
We eten. En ik heb een watermeloen gekregen, waar ik stukken uitsnijd. Heerlijk! Echt veel lekkerder dan die je in Nederland koopt. Ik eet meer dan een kwart ervan op; Raymund is wat bescheidener.
Met drie kranen nu, en gelukkig heeft de bergingstruck een zware kraan, wordt de container geplaatst. Dat is wel sneller geschreven dan gedaan, want het duurde uren. Het halve dorp staat eromheen. Spectaculair schouwspel. Pas om negen uur vertrekt de container, daarna de drie kraanwagens. De poort blijft heel.
Om het netjes af te ronden stuur ik de luitenant een sms’je: ‘Lnt, container - spectaculair - door drie aftandse kranen op vrachtauto gezet en vertrokken naar Kaolack. Gaat morgen door naar Dakar. Papieren geïmproviseerd “in orde”. Hebben lijntjes uitgelegd voor soepele administratieve afhandeling. Veel lol gehad - had je bij moeten zijn. Kap Leen’
We weten dat Movecon bezig is met de container en de douane. We vertrouwen erop dat het goed komt. Het is tien uur, dat is erg laat voor ons doen. Snel gaan slapen. En dat wil wel: het was een enerverende dag. Toch lekker, zo’n broodje en een watermeloen, en morgenochtend een gekookt eitje want Kip heeft er eentje gelegd.
